Raakt

 

Zorgwekkend verlaten

Vermeden

gelaten

Zo is het

leven nu

 

Langs vogels en schapen

Loop ik mee

te blaten

In mijzelf ach

en wee

 

Door weiden in plassen

Blijft iets mij

verrassen

Eerst zag ik

haar niet

 

Door roeien en ruiten

Over bomen

en struiken

Soms mis ik haar

zij mij niet

 

Zij kan komen verdwijnen

Uitwijken

en kwijnen

Toch verlaat zij

mij niet

 

Zij troost zonder praten

Blijft mij eeuwig

raken

Mijn schaduw mijn

metgezel

 

Ik kan samen vertrouwen

Hoef niets te

berouwen

Zon zorgt wonderwel

voor ons

 

 

Een dijk van een gedachte.

 

 

14-4-2020

©vanrijn-stroomt-over

 

 

 

 

 

- - - -