Drentse sferen

 

Hoogdravend verdwaald in het noorden wil ik herfstig Drenthe in gaan.

Met het hoofd in de wolken land ik down to earth

bij de voordeur. 

 

Kromgebogen en diep door de knieën, het sleutelgat laag bij de grond.

Zwarte kat rondom voet, bosje kruiden in hand en een bezem

voor hoge sferen.

 

Ik wandel door laan wei bos heide. Kastanje ploft uit hoge boom.

Beschermengel schrikt en de hemel valt pijnlijk

op mijn dak. 

 

Raap ik een walnoot, een appel rolt weg, zo laag bij de grond, kat kip hond.

Herfstnevel daalt, visvijver zwijgt en paarden staan stil

in de wei.

 

Ik spring hoog laag omhoog. Stoppen slaan door en ik snap in één klap meer van Drenthe.

Zowel aards als verheven spreekt zij tot mij. Atmosfeer stoort

kip kakelt ei. 

 

Hemel stort tranen, tijd voor vertrek. Hond is een beetje van slag. 

Kat mauwt om eten, ik schakel weer om. Thuis klikt alles

in evenwicht.

 

 

 

 

©vanrijn-stroomt-over

april 2018

 

 

 

 

- - - -