Bankje

Op een bankje

in het bos 

zit ik eeuwenoud te zijn

Door flarden leven treurig

omringd

Het kwartje valt niet 

het zweeft halverwege. Kijk, een paddenstoel!

De waan ruist

van altijd weer

nieuwe dagen

Meegesleept in reclames

zoek ik geluk

Mensen scheiden en 

sterven voortdurend. Hoor, de merel fluit!

Zonder verbinding 

ben ik alleen

op de wereld

Doelloos gravend daar 

waar ik niets vind

De aarde gaat nog 

zielloos ten onder. Voel, een zacht zuchtje wind!

Natuur ademt

stilte 

omhoog vanuit tenen 

Een paar zonnestralen 

treffen blindelings doel

Blaadjes dwarrelen 

op mij en het bankje. Niet langer verloren knispert mijn ziel.

 

2-11-2018

©vanrijn-stroomt-over

 

 

- - - -